'Bijna vijftig en nog steeds niets bereikt' is een rauwe verhalenroman die leest als een dagboek in brieven aan niemand. Met zwarte humor, zelfspot en pijnlijk scherpe observaties schetst Daniël Dee een portret van een middelbare, witte man die zijn leven ziet verkruimelen tussen scheiding, vaderschap, drank, liefde en verhuizingen.
De hoofdpersoon zoekt houvast in een nieuwe liefde, ironie en literatuur, maar bovenal in de taal waarmee hij zijn eigen falen fileert. Het resultaat is een compromisloos zelfonderzoek, even rauw als ontroerend, waarin de banaliteit van het dagelijks leven – half afgemaakte inrichtingen, lege verhuisdozen, slapeloze nachten – voortdurend botst met de grote thema’s: liefde, schaamte, ouder worden en de angst voor de dood.
Voor iedereen die ooit dacht: is dit het nou? – dit boek biedt geen antwoorden, maar wel de troost van herkenning, de bevrijding van eerlijkheid en de lach die klinkt aan de rand van de afgrond.
Daniël Dee (1975) schrijft zoals hij leeft: genadeloos eerlijk, ontregelend en vol zwartgallige charme. Eerder publiceerde hij romans, verhalen, dichtbundels en bloemlezingen, en was hij stadsdichter van Rotterdam.
De hoofdpersoon zoekt houvast in een nieuwe liefde, ironie en literatuur, maar bovenal in de taal waarmee hij zijn eigen falen fileert. Het resultaat is een compromisloos zelfonderzoek, even rauw als ontroerend, waarin de banaliteit van het dagelijks leven – half afgemaakte inrichtingen, lege verhuisdozen, slapeloze nachten – voortdurend botst met de grote thema’s: liefde, schaamte, ouder worden en de angst voor de dood.
Voor iedereen die ooit dacht: is dit het nou? – dit boek biedt geen antwoorden, maar wel de troost van herkenning, de bevrijding van eerlijkheid en de lach die klinkt aan de rand van de afgrond.
Daniël Dee (1975) schrijft zoals hij leeft: genadeloos eerlijk, ontregelend en vol zwartgallige charme. Eerder publiceerde hij romans, verhalen, dichtbundels en bloemlezingen, en was hij stadsdichter van Rotterdam.
