Dit boek gaat over een leesclub, die werk van Prévert, Barnes, Camus, Yalom, Grossman, Malamud, Groult, Ionesco en Wieringa bespreekt. De wat oudere leden geven hun opvatting vanuit verschillende levensbeschouwingen, waaronder Jodendom antroposofie en atheïsme. Ze zijn vaak blind voor elkaars meningen. De bijeenkomsten vinden maandelijks plaats aan de IJsselkade in Zutphen, in het huis van Bloch, een boekantquair. Het speelt in 2012.
In een sobere schrijfstijl wordt zichtbaar dat er 'preciezen' zijn en 'rekkelijken' die meer persoonlijk contact zoeken. Voorzichtig zoekt iedereen naar de beste persoonlijke afstand, zowel lichamelijk als gevoelsmatig. Als de aandachtzoekende poppenkastspeler Pieter deel op verzoek van Bloch deel gaat uitmaken van de club en probeert de discussies meer in het persoonlijke vlak te trekken verhardt de
worsteling tussen boekenernst en empathische aandacht. In ontmoetingen buiten de leesclub komen intussen de persoonlijke verhalen aan de orde. De Tweede Wereldoorlog, de liefde voor Ierland, en de verloren zonen.
Een aantal losse 'Blochnoten' over afstand en nabijheid zijn als een rode draad in het boek geweven. Een grote verzoening lijkt op komst als eenbelezen violiste zich bij de groep aansluit. Maar het loopt anders. Het slot is verrassend en hilarisch.
Een verzoening lijkt op komst als een belezen violiste zich bij de groep aansluit. Maar het loopt anders. Het slot is verrassend en hilarisch.
Een aantal essayistische overpeinzingen over afstand en nabijheid van de boekhandelaar zijn als een rode draad in het boek geweven.
In een sobere schrijfstijl wordt zichtbaar dat er 'preciezen' zijn en 'rekkelijken' die meer persoonlijk contact zoeken. Voorzichtig zoekt iedereen naar de beste persoonlijke afstand, zowel lichamelijk als gevoelsmatig. Als de aandachtzoekende poppenkastspeler Pieter deel op verzoek van Bloch deel gaat uitmaken van de club en probeert de discussies meer in het persoonlijke vlak te trekken verhardt de
worsteling tussen boekenernst en empathische aandacht. In ontmoetingen buiten de leesclub komen intussen de persoonlijke verhalen aan de orde. De Tweede Wereldoorlog, de liefde voor Ierland, en de verloren zonen.
Een aantal losse 'Blochnoten' over afstand en nabijheid zijn als een rode draad in het boek geweven. Een grote verzoening lijkt op komst als eenbelezen violiste zich bij de groep aansluit. Maar het loopt anders. Het slot is verrassend en hilarisch.
Een verzoening lijkt op komst als een belezen violiste zich bij de groep aansluit. Maar het loopt anders. Het slot is verrassend en hilarisch.
Een aantal essayistische overpeinzingen over afstand en nabijheid van de boekhandelaar zijn als een rode draad in het boek geweven.
