‘De gedichten van Tomas Lieske zijn uniek. Ze zijn wonderlijk bizar, eigenzinnig, geestig’ (De Gids). Van De ijsgeneraals, zijn eerste dichtbundel, tot zijn recentste, Het spettert geluk, wordt Lieskes poëzie hoog gewaardeerd. Hij ontving de VSB Poëzieprijs voor Hoe je geliefde te herkennen.
Brandende kevers is een keuze uit eigen werk: 154 gedichten waarin de taal fonkelt en vlamt.
Het strand is leeg. De musici zijn met de loopjes
van kanoeten de golven nagerend. Het flitsend geluid
van pootjes op het zand, staccato tot de rand.
Waar het vloedend publiek al komt opzetten
uit zee met schuim op de mond en kille kritiek
en in het sop breekt het spottend gemurmel baan.
Zie de strandkrab met zijn ogen op steeltjes
twee dirigeersprieten en krachtige scharen:
hoe garnaler, hoe Mahler.
Brandende kevers is een keuze uit eigen werk: 154 gedichten waarin de taal fonkelt en vlamt.
Het strand is leeg. De musici zijn met de loopjes
van kanoeten de golven nagerend. Het flitsend geluid
van pootjes op het zand, staccato tot de rand.
Waar het vloedend publiek al komt opzetten
uit zee met schuim op de mond en kille kritiek
en in het sop breekt het spottend gemurmel baan.
Zie de strandkrab met zijn ogen op steeltjes
twee dirigeersprieten en krachtige scharen:
hoe garnaler, hoe Mahler.
