Bruno Lüdke (1908-1944) werd in maart 1943 te Berlijn gearresteerd. Hij werd verhoord over 86 moorden, waarvan hij er uiteindelijk 53 bekende. Tot een berechting van Lüdke kwam het niet. Op last van de leider van het Reich-krimi-nalplizeiamt te Berlijn. SS-Gruppenführer Arthur Nebe, werd hij in december 1943 naar de politiegevangenis in Wenen overgebracht, om te voorkomen dat hij in Berlijn tijdens de bombardementen de vlucht zou nemen. Hij overleed er op 8 april 1944 op mysterieuze wijze. Na de oorlog heeft Der Spiegel de zaak- Lüdke nog eens opgerakeld: geen twijfel over zijn schuld. In 1957 werd zijn criminele geschiedenis verfilmd onder de titel Nachts, wenn der Teufel kam: geen twijfel in deze met de Bundesfilmpreis bekroonde film over Lüdke's schuld. Vanaf 1991 besteedde de auteur zijn tijd aan de zaak Lüdke, waarvoor hij medewerking kreeg van historici en politiemensen in o.a. Potsdam, Berlijn en Wenen.
