?Mobbing? is pestgedrag. De zwaardere vorm daarvan is ?terreur op het werk?: Mensen die uit zijn op jouw, in hun ogen, machtige stoel. Ze voeren nooit een open strijd en vakkennis ontbreekt. Maar ze zijn stekeblind van machtsbegeerte. Het is een strijd waarbij er veelal nooit één tegenspeler is, maar meerderen, daar kom je (te laat) achter. Systematisch laster verspreiden. Liegen en bedriegen op een smerige manier. Maar als ze hun doel bereikt hebben en hun slachtoffers uit beeld zijn, blijken ze het zelf niet te kunnen en geven ze binnen een jaar de pijp aan Maarten. Maar de schade is al aangericht en de weggetreiterde functionarissen kunnen, door al die verspreide laster en tegenwerkingen, niet meer gerehabiliteerd terug. Het is te ver, het wantrouwen is onoverkomelijk geworden. Stuij beschrijft een eigen ervaring hierin. Een vakman, soms bikkelhard, maar het werd een oneerlijke strijd en zelfs hij gooide de handdoek, na meer dan een jaar (uiteindelijk) zinloos vechten, in de ring en ging een nieuwe uitdaging aan.
