Over enkele jaren ziet de wereld er anders uit, niet beter maar wel anders. Ook bijvoorbeeld de schilderkunst heeft een enorme verandering ondergaan. De beroemdste schilder van 2010 gebruikt de mens als doek. Deze nieuwe kunstvorm, de zgn. Hyperdramatische schilderkunst, waarin ook de psychologie een belangrijke rol speelt, is uiterst populair en heeft zich over de hele wereld verspreid.
De "doeken" zijn hun leven niet zeker. Vrijwel alles is toegestaan om een doek op te spannen of hyperdramatisch te trainen, zolang het "materiaal" maar niet beschadigd wordt.
Niettemin is "doek" worden voor veel jonge mensen een ambitie. Een goed "doek" dat met beroemde schilders werkt kan zeer veel geld verdienen. Op een dag wordt het levenloze lichaam van het Nederlandse "doek" Anneke Hollech gevonden in Wenen.
Om de moordenaar te kunnen ontmaskeren wordt Clara Reyes, het belangrijkste hyperdramatische schilderij van dat moment, als lokaas gebruikt. Een en ander krijgt zijn beslag tijdens de opening van een Rembrandt tentoonstelling in en om het Amsterdamse Rijksmuseum.
In zijn nieuwe boek laat Somoza de grenzen tussen kunst en realiteit, tussen kunst en kapitaal en tussen mensen en objecten vervagen.
