Geestelijk verzorgers begeleiden mensen in op hun zoektocht naar wat voor hen van waarde is, wat hun leven richting geeft, wat hen inspireert en motiveert. Ook in een seculiere context kunnen we dit zoeken verbinden met wat mensen heilig is. In het domein van het heilige is de geestelijk verzorger een geoefende pelgrim die een eindje met iemand meereist en al zoekend nieuwe mogelijkheden verkent. Mogelijkheden voor hoop in een ontmoedigende situatie, voor een gebaar dat kracht geeft in een situatie die machteloos maakt, voor een woord dat iemand verder helpt in de eigen zoektocht. Om die mogelijkheden te vinden, is verbeeldingskracht nodig. Niet als een vlucht uit de werkelijkheid, maar om wat hier-en-nu gegeven is aandachtig te onderzoeken op wat daarin als mogelijk verschijnt. De kunst van pelgrimeren geeft handvatten hoe geestelijk verzorgers hun verbeeldingskracht kunnen oefenen en professioneel kunnen inzetten. Zij ontwikkelen zich zo tot verbeeldingsprofessionals die gebruik maken van (religieuze) verhalen, rituelen, poëzie en andere kunstvormen in de begeleiding van een ander bij het omgaan met levens- en zinvragen.
