'Als er één ding kenmerkend is voor humanisme, dan is het de strijd tegen slavernij: niet alleen de fysieke slavernij waar de mensenrechten over gaan, maar ook de geestelijke slavernij van de wil', schrijft Joachim Duyndam in deze studie. 'Bij slavernij denken we misschien in eerste instantie aan dwangarbeiders of lijfeigenen, maar ook keurige burgers kunnen slaaf zijn, zelfs zonder het in de gaten te hebben.' Ten behoeve van zo'n humanisme ontwikkelt Duyndam een hermeneutisch concept van de wil, die weerbaar maakt tegen de druk van kuddegedrag en slaafse vernedering op onze wil. Narratieve vrijheid en relationele autonomie vormen de belangrijkste elementen van een weerbare veerkrachtige wil.
