Antoon Disselbloem is geen familieman. De wereld rondom hem voelt eerder bedreigend aan en hij beslist anoniem door het leven te gaan wanneer zijn echtgenote Marijke sterft. Hij heeft tijd voor zichzelf nodig en zijn dagelijkse zeventigduizend gedachten. De ontmoeting met de jonge Clementine en zijn kandidatuur als syndicus zorgen voor een lichtpuntje in zijn leven.