Als vluchteling moet je het leven dat je ooit had verzoenen met het leven dat je inmiddels leidt in je nieuwe land. Daarbij komt de druk om voor altijd dankbaar te zijn omdat men je heeft willen opnemen in dat nieuwe land. Dina Nayeri vluchtte als meisje met haar familie uit Iran en kreeg politiek asiel in de VS. Ze vertelt aan de hand van haar eigen leven, maar ook dat van andere vluchtelingen, waar die allemaal mee te maken krijgen: de vlucht, de kampen, de asielprocedure en de aanpassingen op elk vlak. En vooral: hoe het leven in het nieuwe land is na de gewonnen asielprocedure.
In 2017 legde ze in een essay in The Guardian de basis voor dit belangrijke boek. Ze verzet zich tegen de gedachte dat je als vluchteling eeuwig dankbaar zou moeten zijn.
In 2017 legde ze in een essay in The Guardian de basis voor dit belangrijke boek. Ze verzet zich tegen de gedachte dat je als vluchteling eeuwig dankbaar zou moeten zijn.
