Prinses Annemoon hield niet van schoon. Ze poetste vaak haar tanden niet, liet vuile vegen op haar gezicht of droeg een hele week dezelfde onderbroek. Na een tijdje stopte ze met haar haren te kammen en haar handen te wassen. Etensresten bleven overal in kleven en de grootste brokken schudde ze eruit voor haar hond. Op een dag klopte iemand op de deur van het kasteel … Oh nee, dacht Prinses Annemoon. Niet weer zo’n saaie prins die met haar wilde trouwen. Maar het bleek ridder Bertilde te zijn, die blij is om eindelijk een prinses te ontmoeten die niet ruikt naar bloemenweiden of Fruittella. Is de liefde wederzijds?
