Dit uitgangspunt stond lijnrecht tegenover de gevestigde aristotelische theorie waarin observatie de basis vormde van kennis.
De Raey, die Descartes ooit zijn beste student noemde, synthetiseerde een hybride model van het oude aristotelische en het nieuwe cartesiaanse concept.
Van 1658 tot 1662 heeft hij aan de Leidse universiteit privélessen in geneeskunde gegeven en gepoogd zijn model als basis te gebruiken voor de verklaring van de menselijke fysiologie.
Tot heden was over de inhoud van deze colleges niets bekend. De auteur heeft recent uit deze periode een disputatie teruggevonden. Het is een nieuw gerecht op het cartesiaans menu.
