Iedereen kent het tragische verhaal van het gezin Templeton. Jaren geleden verloor Aaron Templeton zijn driejarige dochter Kiera uit het oog. Ze verdween spoorloos in de mensenmassa. De politie kamde de stad uit, maar de zoektocht leverde slechts een paar haarlokken en kledingstukken op. Het meisje werd nooit teruggevonden.
Dan gebeurt het onvoorstelbare. Vijf jaar na haar verdwijning, nota bene op Kiera’s verjaardag, ontvangen de Templetons een videoband waarop hun inmiddels achtjarige dochter te zien is, spelend in een voor hen onbekende kamer. De tapes blijven komen: elke paar jaar vangen haar ouders een glimp op van hun dochter in dezelfde kamer – spelend, schrijvend of uit het raam kijkend. De politie krijgt de opnames niet getraceerd. Met het verstrijken van de jaren worden de beelden als balsem voor de Templetons: Kiera leeft tenmiste nog, zelfs al bestaat de kans dat ze haar nooit meer in de armen zullen sluiten.
Miren Triggs, studente journalistiek aan Columbia University, is gefascineerd door de zaak Templeton. Hoe is het mogelijk dat de ontvoerder regelmatig contact opneemt en Kiera toch niet wordt gevonden? Miren besluit het heft in eigen handen te nemen. Wat volgt is een duister kat-en-muisspel tussen een bevlogen journalist en een wereld waarin de meest gruwelijke misdaden onopgemerkt blijven.
