Jos Vanhamme, een jonge geëngageerde kunstenaar uit het Brusselse, startte in 1970 met het Underground tijdschrift DING. Het geluid van het rinkelend klokje was het symbool, maar de naam Ding werd ook gezien in de betekenis van Volksvergadering en Dinghoofd (uit In de ban van de ring). Heel wat jongeren in de jaren '60 –'70, hadden het beeld van een betere samenleving voor ogen : meer respect voor het leefmilieu, sociale verbondenheid en menselijkheid. Jos was sterk gemotiveerd om die generatie jongeren een spreekbuis te bieden. Wie denkt dat deze vernieuwende beweging een oppervlakkig verschijnsel was, wordt uitgenodigd om dit boek te lezen! Je zult ongetwijfeld constateren dat er diep werd gegraven om oplossingen te vinden voor 'samenlevingsfouten' die blindelings tot een catastrofe zouden leiden.
Joanna Yskout over de DING BOEKEN
Ding boeken brengen een verhaal van 20 jaar, een reis doorheen de tijd vanaf 1970 tot 1990. Inspiratiebron is het tijdschrift Ding, de undergroundkrant die sinds 1970 verscheen, onder redactie van Jos Vanhamme. Uit deze tijdschriften werden een aantal teksten geselecteerd, hier en daar voorzien van commentaar en duiding. Sommige gegevens uit de tijdschriften hebben historische waarde, andere bevatten een vooruitstrevende boodschap die nog steeds betekenisvol is voor de huidige samenleving.
Kunnen wij leren van het verleden ? Daar ga ik van uit !
Boek Ding 1 behandelt de periode 1970 – 1972. Typerend voor het boek is de grote verscheidenheid aan meningen en thema’s die aan bod komen. Standpunten, worden belicht vanuit : ecologisch, sociaal, wetenschappelijk, politiek en filosofisch perspectief. En er zit ook humor bij.
Boven deze diversiteit is er een verbindend element, een kernbegrip dat regelmatig opduikt in het boek, de ‘monistische dialectiek’. Dit is een duizenden jaren oude techniek om tegenstellingen in de samenleving te verzachten en harmonie te bevorderen.
De toepassingsmogelijkheden van deze techniek zijn zeer breed. Binnen het kader van dit boek behandelen we vooral de toepassing bij het geschreven en gesproken woord.
DE PRAKTIJK
De toepassing van dit dialectisch principe, bij verbale of geschreven communicatie, vereist in de eerste plaats een open dialoog. Iedere partij mag de eigen mening naar voor brengen. De bereidheid om naar de mening van de andere te luisteren is noodzakelijk, evenals het aanvaarden van kritiek en de soepelheid om desgewenst de eigen mening te relativeren. Men zoekt naar ‘ware feiten’ en verbindende elementen die geschillen uit de knoop kunnen halen. In de praktijk is dit niet zo eenvoudig.
POLARISATIE
We beleven een periode van toenemende polarisatie. Voor de meeste mensen is dit geen aangenaam leefklimaat. Wat is de aanleiding hiertoe?
Eenvoudig gesteld : In een samenleving ontwikkelt zich meestal een heersende partij, die jarenlang, (soms honderden of duizenden jaren) uitsluitend de eigen standpunten verkondigt, mensen onderdrukt en afwijkende meningen bestrijdt. Hierdoor ontstaat een groot spanningsveld, dat tot een energieuitbarsting kan leiden, meestal met dramatische gevolgen. Dat willen wij niet.
Misschien zijn we naïef : we denken dat er bij de huidige heersende partijen nog enig democratisch gevoel aanwezig is. Dus is er nog ruimte voor een constructieve vernieuwing.
Vanuit die hoop worden de Ding boeken geschreven.
