Charlotte De Groof brengt gesproken woord dat snijdt én heelt. Met chirurgische precisie fileert ze haar eigen ervaringen tot poëzie die raakt aan het universele. Haar woorden zijn zacht en scherp tegelijk, als een spiegel die durft te kijken waar het pijn doet om daar iets echts te ontmoeten. Herkenning. Erkenning. En misschien wel een beetje magie.
In 1938 vluchten de Freuds van Wenen naar Londen, waar Anna Freud weeshuizen opricht en op zoek gaat naar erkenning en hechte vriendschappen.
De jonge, verloren Ambre komt na een mislukte zelfmoordpoging in een hotel in de bergen terecht, waar ze zichzelf en het leven opnieuw leert te ontdekken.
Wil je kort reageren op dit boek of een vraag stellen aan andere lezers, plaats dan een reactie.
