Door mannen gekozen
,,Ach juffrouw, u moet niet meespreken; u weet er niets van. Ik neem aan, dat u niet op de hoogte is en de geschiedenis niet hebt gevolgd."
Op deze manier wordt Antsje Timmerman-Lenstra (1883-1946) honderd jaar geleden letterlijk de mond gesnoerd tijdens een discussie in de gemeenteraad van Deventer. Net als de arts Titia Goedhuis-van der Ploeg (1877-1973) maakt ze daar sinds een half jaar deel van uit. Als eerste vrouwen ooit. De een is socialiste, de ander feministe en ze vormen daarmee een afspiegeling van de twee groepen die zich landelijk sterk maakten voor het vrouwenkiesrecht: de burgervrouwen en de arbeidersvrouwen.
Maar wie zijn Titia Goedhuis-van der Ploeg en Antsje Timmerman-Lenstra? Waar halen zij het lef en de motivatie vandaan om lid te willen worden van de gemeenteraad in een tijd dat mannen de maatschappij domineren? En hoe zorgen zij ervoor dat er genoeg mannen op hen stemmen? Want vrouwen mochten zelf niet kiezen, maar wel gekozen worden. En wat maakt dat zowel Antsje als Titia uiteindelijk breken met hun partij en de politiek verlaten?
Tegen de achtergrond van de strijd om het vrouwenkiesrecht en de sociaaleconomische situatie in een snel groeiende industriestad brengt de auteur de twee vrouwen tot leven. Naast bronnenonderzoek in archieven en oude kranten kon zij dankbaar gebruik maken van de herinneringen van de kleinkinderen aan hun bijzondere grootmoeders. Het boek bevat tevens een overzicht van alle vrouwen die na 1919 actief waren in de Deventer gemeenteraad.
"Het mooie van deze Deventer studie is dat het iets laat zien van de omvang en de aard van politieke activiteiten van vrouwen op lokaal niveau. Het laat zien hoeveel tegenwerking vrouwen ontmoeten die politiek actief wilden worden." Historicus dr. Margit van der Steen in het nawoord.
Over de auteur(s):
Erna Lammers (1958) was documentalist en één van de eerste internetjournalisten. Ze heeft als freelance journalist een grote belangstelling voor geschiedenis en bewondering voor pioniers die het lef en de levenslust hadden om te doen waar ze in geloofden.
,,Ach juffrouw, u moet niet meespreken; u weet er niets van. Ik neem aan, dat u niet op de hoogte is en de geschiedenis niet hebt gevolgd."
Op deze manier wordt Antsje Timmerman-Lenstra (1883-1946) honderd jaar geleden letterlijk de mond gesnoerd tijdens een discussie in de gemeenteraad van Deventer. Net als de arts Titia Goedhuis-van der Ploeg (1877-1973) maakt ze daar sinds een half jaar deel van uit. Als eerste vrouwen ooit. De een is socialiste, de ander feministe en ze vormen daarmee een afspiegeling van de twee groepen die zich landelijk sterk maakten voor het vrouwenkiesrecht: de burgervrouwen en de arbeidersvrouwen.
Maar wie zijn Titia Goedhuis-van der Ploeg en Antsje Timmerman-Lenstra? Waar halen zij het lef en de motivatie vandaan om lid te willen worden van de gemeenteraad in een tijd dat mannen de maatschappij domineren? En hoe zorgen zij ervoor dat er genoeg mannen op hen stemmen? Want vrouwen mochten zelf niet kiezen, maar wel gekozen worden. En wat maakt dat zowel Antsje als Titia uiteindelijk breken met hun partij en de politiek verlaten?
Tegen de achtergrond van de strijd om het vrouwenkiesrecht en de sociaaleconomische situatie in een snel groeiende industriestad brengt de auteur de twee vrouwen tot leven. Naast bronnenonderzoek in archieven en oude kranten kon zij dankbaar gebruik maken van de herinneringen van de kleinkinderen aan hun bijzondere grootmoeders. Het boek bevat tevens een overzicht van alle vrouwen die na 1919 actief waren in de Deventer gemeenteraad.
"Het mooie van deze Deventer studie is dat het iets laat zien van de omvang en de aard van politieke activiteiten van vrouwen op lokaal niveau. Het laat zien hoeveel tegenwerking vrouwen ontmoeten die politiek actief wilden worden." Historicus dr. Margit van der Steen in het nawoord.
Over de auteur(s):
Erna Lammers (1958) was documentalist en één van de eerste internetjournalisten. Ze heeft als freelance journalist een grote belangstelling voor geschiedenis en bewondering voor pioniers die het lef en de levenslust hadden om te doen waar ze in geloofden.
