Het beeld van een adel in verval in de laatmiddeleeuwse Nederlanden is niet langer houdbaar, maar het is onduidelijk welke positie edelen dan wel hadden in de samenleving. In Edelen in Zeeland worden de contouren van de adellijke populatie in het graafschap Zeeland tussen 1400 en 1550 geschetst. De centrale vraag is hoe de macht, rijkdom en status van de adel als groep en hoe de reproductiestrategieën van de individuele edelen zich ontwikkelden in een periode die werd gekenmerkt door staatsvorming, verstedelijking en commercialisering. De politieke geschiedenis en sociale instituties van Zeeland drukten een belangrijk stempel op het karakter van de adel. De diversiteit in politieke en economische profielen tussen de edelen was groot, maar zij behielden gemeenschappelijke sociale netwerken. De adellijke identiteit en levensstijl kwamen in de zestiende eeuw meer in het teken te staan van staatsdienst dan van ridderschap.
