Ze heeft een diepe fascinatie voor ijs en voor de poolgebieden, voor de uitgestrektheid, de ongereptheid en het leven onder extreme omstandigheden. Maar vooral voor de epische ontdekkingsreizen naar deze uiterste punten van de aarde. De weidse ijsvlakten doen haar denken aan thuis. Waar haar broer alleen het topje van de ijsberg laat zien, niet de bevroren diepten daaronder.
Waar de familiebanden koud zijn. Waar altijd een ijzige stilte hangt. Net als de oude poolreizigers gaat de verteller op expeditie, in de hoop haar familie, de liefde en zichzelf te vinden. De arctische omgeving laat zich echter niet zomaar bedwingen.
Alicia Kopf weet precies wat ze doet; ze schrijft trefzeker en analyseert scherp. Ze toont hoe geïsoleerd je je kunt voelen in een gezin, maar weet tegelijkertijd lichtvoetig te blijven en de pracht van extreme natuur te openbaren.
Een broer van ijs is een rauwe ideeënroman, met een overtuigende eigenheid.
