Als ouders zitten we vol goede bedoelingen als het om onze kinderen gaat. We willen een open en warme band, we willen onze kinderen beschermen én loslaten zodat ze klaar zijn om zelfstandig de grote wereld in te gaan. Ouders hebben een sterke, basale behoefte om te zorgen. Andersom hebben onze kinderen een basale behoefte om verzorgd te worden. Dat is goed geregeld, zou je denken. Hoe kan het dan dat we toch geregeld de weg kwijtraken in de relatie en de communicatie met onze kinderen?
Kinder- en jeugdpsycholoog, gezinstherapeut en wetenschapper Guy Bosmans is niet alleen zelf ouder, hij ziet ook de pijn van ouders en kinderen omdat zij steeds in dezelfde conflicten verzanden. In dit boek neemt hij de ouders mee terug naar de basis: de behoefte om te zorgen en de behoefte om verzorgd te worden. Hij laat zien wat er onder de oppervlakte kan meespelen waardoor wat we eigenlijk willen (genegenheid, warmte en veiligheid) steeds zo onbereikbaar lijkt te zijn. Stap voor stap helpt hij ouders om, samen met hun kind, de weg naar elkaar weer te vinden.
‘Zelfs als de relatie met je kind al langer moeizaam verloopt, dan is er altijd een weg terug naar elkaar. Het is niet hopeloos.’
Guy Bosmans is hoogleraar klinische kinder- en jeugdpsychologie aan de KU Leuven. Hij is klinisch psycholoog, erkend gedragstherapeut en academisch hoofd van de therapieopleidingen gedragstherapie voor kinderen en jongeren en Attachment-Based Family Therapy.
Kinder- en jeugdpsycholoog, gezinstherapeut en wetenschapper Guy Bosmans is niet alleen zelf ouder, hij ziet ook de pijn van ouders en kinderen omdat zij steeds in dezelfde conflicten verzanden. In dit boek neemt hij de ouders mee terug naar de basis: de behoefte om te zorgen en de behoefte om verzorgd te worden. Hij laat zien wat er onder de oppervlakte kan meespelen waardoor wat we eigenlijk willen (genegenheid, warmte en veiligheid) steeds zo onbereikbaar lijkt te zijn. Stap voor stap helpt hij ouders om, samen met hun kind, de weg naar elkaar weer te vinden.
‘Zelfs als de relatie met je kind al langer moeizaam verloopt, dan is er altijd een weg terug naar elkaar. Het is niet hopeloos.’
Guy Bosmans is hoogleraar klinische kinder- en jeugdpsychologie aan de KU Leuven. Hij is klinisch psycholoog, erkend gedragstherapeut en academisch hoofd van de therapieopleidingen gedragstherapie voor kinderen en jongeren en Attachment-Based Family Therapy.
