Bij de meidoornhaag die een (..) mijnspoorweg aan het oog onttrekt, gaapt je graf onder de motregen van het donkere jaargetijde, en ik kan niet nalaten aan die andere leemkuil te denken, zo diep dat je er niet uit kon komen, die kuil waarin je levend had kunnen verrotten, papa. De Wehrmachtautoriteiten hadden je daar als gijzelaar in gegooid, samen met je neef Gaston, bij wijze van uitstel van executie, omdat jullie een transformator hadden opgeblazen. (fragment)
Een student doet onderzoek naar het nazi-verleden van sportclubs en komt de man tegen die verantwoordelijk is voor de arrestatie van zijn vader. Hij vertelt over deze confrontatie in een liefdevolle monoloog aan zijn overleden vader.
De Fransman Michel Quint (1949) brak internationaal door met De tuinen van herinnering .
Een student doet onderzoek naar het nazi-verleden van sportclubs en komt de man tegen die verantwoordelijk is voor de arrestatie van zijn vader. Hij vertelt over deze confrontatie in een liefdevolle monoloog aan zijn overleden vader.
De Fransman Michel Quint (1949) brak internationaal door met De tuinen van herinnering .
