Einde van een Imperium is gebaseerd op fictieve politieke ontwikkelingen in Senegal. Ousmane koppelt de gaven van het traditionele Afrika, zoals de vertelkunst van de griots (een soort troubadours), aan de analytische geest van de moderne Afrikaan. Niet ten onrechte vrezen de machthebbers en de elite zijn scherpe, met humor gekruide visie op het nieuwe West-Afrika. De euforie van de pas verworven onafhankelijkheid is voorbij, de tijd van ontmaskeren is aangebroken. De nieuwe heersers lopen in de sporen van hun koloniale voorgangers, de nieuwe rijken hebben de plaatsen ingenomen van de Europese handelaars en plantagehouders. Voor Senegal geldt dat het zijn ambities niet beperkt tot het eigen land, maar dat het de eerste viool wil spelen in Franstalig West-Afrika. In Einde van een Imperium komen al deze gegevens samen. Ousmane aarzelt daarbij niet om de laatste heilige huisjes van het nieuwe Senegal omver te kegelen. Geheel naar Afrikaanse traditie laat hij de ontknoping zien door de ogen van een oude, wijze man.
