Elites zijn in een politieke orde even onvermijdelijk als noodzakelijk. Paul Frissen schrijft over dit hoogst actuele thema. Alom vallen pleidooien voor leiderschap te beluisteren, terwijl het ongemak over dat thema hardnekkig blijft bestaan. Dat hangt samen met het gelijkheidsdenken dat de theorie en praktijk van politiek en bestuur bepaalt.
GEVAAR VERPLICHT is dan ook een vervolg op het succesvolle DE STAAT VAN VERSCHIL, waarin de differentie van de wereld naar voren wordt geschoven als bescherming tegen de totalitaire verleiding van de politiek. Opnieuw verklaart de auteur de politiek tot een gevaarlijke institutie. Het geweldsmonopolie stelt bijzondere eisen aan politieke elites: terughoudendheid, zelfbeheersing en zelfbeperking. Politieke representatie is dan ook een zaak van distantie en niet van populistisch leiderschap.
Omdat politieke elites macht uitoefenen moeten zij over bijzondere deugden beschikken; het gevaar van de staat schept verplichtingen. Frissen bepleit daarom een aristocratische politiek. Opnieuw schreef hij een controversieel en fascinerend boek op een moment dat de actuele politiek in grote verwarring verkeert.
GEVAAR VERPLICHT is dan ook een vervolg op het succesvolle DE STAAT VAN VERSCHIL, waarin de differentie van de wereld naar voren wordt geschoven als bescherming tegen de totalitaire verleiding van de politiek. Opnieuw verklaart de auteur de politiek tot een gevaarlijke institutie. Het geweldsmonopolie stelt bijzondere eisen aan politieke elites: terughoudendheid, zelfbeheersing en zelfbeperking. Politieke representatie is dan ook een zaak van distantie en niet van populistisch leiderschap.
Omdat politieke elites macht uitoefenen moeten zij over bijzondere deugden beschikken; het gevaar van de staat schept verplichtingen. Frissen bepleit daarom een aristocratische politiek. Opnieuw schreef hij een controversieel en fascinerend boek op een moment dat de actuele politiek in grote verwarring verkeert.
