OP een laconieke toon, die doet denken aan het dagboek Een vrouw in Berlijn, vertelt Ilka von Zeppelin hoe het was om als kind in Berlijn te overleven. Haar vader is een nazi en vecht aan het Oostfront. Het gezin woont in Berlijn, waar het na ieder bombardement voor Ilka en haar vriendinnen een sport is om zoveel mogelijk granaatscherven te verzamelen. Totdat de F hrer alle moeders met kinderen opdracht geeft de stad te verlaten.
De familie vertrekt naar een fraaie, grote burcht in het Frankenland, waar grootvader als geleerde temidden van zijn kunst en boeken leeft. Maar waarom weigert hij aanvankelijk zijn ge cueerde kleinkinderen op te nemen en verbiedt hij ze de Hitlergroet te brengen? Zestig jaar na dato beschrijft Ilka von Zeppelin met ongehoorde details de voor een kind verwarrende en vaak onbegrijpelijke gebeurtenissen in de tijd van de nazi's en daarna. Het is mede door dit perspectief dat deze herinneringen zich van andere onderscheiden en een onvergelijkelijk en aangrijpend verhaal opleveren.
De familie vertrekt naar een fraaie, grote burcht in het Frankenland, waar grootvader als geleerde temidden van zijn kunst en boeken leeft. Maar waarom weigert hij aanvankelijk zijn ge cueerde kleinkinderen op te nemen en verbiedt hij ze de Hitlergroet te brengen? Zestig jaar na dato beschrijft Ilka von Zeppelin met ongehoorde details de voor een kind verwarrende en vaak onbegrijpelijke gebeurtenissen in de tijd van de nazi's en daarna. Het is mede door dit perspectief dat deze herinneringen zich van andere onderscheiden en een onvergelijkelijk en aangrijpend verhaal opleveren.
