Er vallen weleens woorden. Zomaar. Ze vallen en raken verloren, maar soms vangt iemand ze op - en als ze geluk hebben (of pech) worden gevonden woorden bewaard in een gedicht.
Hoewel ook gedichten verloren kunnen raken. Soms laat een gedicht zich heel even zien - maar is het als het er op aan komt weer weg - voor het geschreven kon worden. Hebben gedichten hun eigen leven? Zijn er, behalve zelfbewuste, ook schuwe, verlegen gedichten - gedichten die niet in hun dichter geloven?
Vogels, bomen, woorden kunnen worden gevonden, geschreven, gelukkig. Maar ten slotte valt de schemer en lost alles op.
Hoewel ook gedichten verloren kunnen raken. Soms laat een gedicht zich heel even zien - maar is het als het er op aan komt weer weg - voor het geschreven kon worden. Hebben gedichten hun eigen leven? Zijn er, behalve zelfbewuste, ook schuwe, verlegen gedichten - gedichten die niet in hun dichter geloven?
Vogels, bomen, woorden kunnen worden gevonden, geschreven, gelukkig. Maar ten slotte valt de schemer en lost alles op.
