Nadat Isabel Allende in 1975 haar vaderland was ontvlucht, heeft zij in verschillende landen gewoond alvorens zich, inmiddels wereldberoemde schrijfster, definitief te vestigen in Californië. Het verlangen naar Chili en de liefde voor haar land zijn echter altijd sterk gebleven. In Herinneringen aan mijn Chili vertelt ze op ontroerende en humoristische wijze over de geschiedenis en het karakter van haar vaderland.
De recente geschiedenis van Chili en het persoonlijke verhaal van Isabel Allende zijn in dit indringende en intieme portret nauw met elkaar verbonden. Uit alles blijkt hoezeer de schrijfster haar land mist, ook al beseft ze dat het Chili uit haar herinneringen niet meer overeenkomt met de realiteit. Gekleurd door de persoonlijke blik van de auteur wordt haar Chili zowel werkelijkheid als fictie: onverstoorbaar en gastvrij, bewoond door machomannen en sterke vrouwen die zeer gehecht zijn aan hun land.
Maar bovenal is het de omgeving van haar jeugd: het zijn herinneringen aan haar familie, het huis van haar grootouders, de plechtstatige maaltijden, de verhalen van ontrouw en de geesten die haar altijd hebben vergezeld.
