Tot verbazing van de schrijver komt zijn redacteur, Dr. Beer, bij hem thuis logeren. Al eerder was hij verrast door diens voorstel elkaar na jaren te tutoyeren. Dr. Beer raakt bij aankomst volledig in de ban van de vrouw van de schrijver en de door haar in huis aangelegde plantenweelde. Dr. Beer blijft hen verbazen: met zijn enorme voorraad luxe kleren, zijn mooie grote verhalen en zijn gebrek aan aandacht voor de mens achter de schrijver. De schrijver hoopt elke avond van zijn verongelukte dochter te dromen en wil eigenlijk niets liever dan er met zijn redacteur over praten. Maar Dr. Beer is alleen maar vol van een zwerfhond die hij heeft gevonden.
Met een ongedwongen zelfbeheersing beschrijft Köhlmeier deze wonderlijke ontmoeting die soms op de rand van het absurde balanceert. Langzaam weet hij de lezer in te wijden in het verbond tussen twee ouders voor wie het leven na het verlies van hun dochter totaal is veranderd.
Met een ongedwongen zelfbeheersing beschrijft Köhlmeier deze wonderlijke ontmoeting die soms op de rand van het absurde balanceert. Langzaam weet hij de lezer in te wijden in het verbond tussen twee ouders voor wie het leven na het verlies van hun dochter totaal is veranderd.
