Als Suus Ruis naar vrouwen kijkt die, net als zijzelf, de vijftig naderen, lijkt het alsof ze het ouder worden allemaal moeiteloos hebben omarmd. Het lijken stuk voor stuk ‘mevrouwen’ die hun zaakjes perfect op orde hebben en precies weten wat ze willen. Maar Suus omarmt helemaal niks en neemt vol goede moed elke hobbel in haar leven; een leven vol strakke deadlines, een (schat van een) puberzoon, volhardende aanbidders en belastinginspecteurs, en een hoofd met vragen over ouder worden en de liefde.
In haar columns telt Suus af naar haar vijftigste verjaardag (en verder) en deelt ze openhartig al haar overpeinzingen. Ze neemt je mee in een hilarische zoektocht naar de eeuwige jeugd, en schrijft eerlijk over de vrije val van het ouder worden, haar kindertijd, haar vader Willem Ruis en haar pogingen om het leven een beetje op orde te krijgen. Vaak komt ze daarbij tot dezelfde conclusie: ze is dan wel halverwege, maar (godzijdank) nog steeds geen mevrouw!
In haar columns telt Suus af naar haar vijftigste verjaardag (en verder) en deelt ze openhartig al haar overpeinzingen. Ze neemt je mee in een hilarische zoektocht naar de eeuwige jeugd, en schrijft eerlijk over de vrije val van het ouder worden, haar kindertijd, haar vader Willem Ruis en haar pogingen om het leven een beetje op orde te krijgen. Vaak komt ze daarbij tot dezelfde conclusie: ze is dan wel halverwege, maar (godzijdank) nog steeds geen mevrouw!
