Het was mijn weekend. Jip en Janneke waren zojuist door de heg gekropen en haar mollige lijfje vleide zich tegen me aan. Haar naar Zwitsal ruikende haar prikte in mijn neus. Ik streelde het. Ze fluisterde: ‘Mama.’
‘Ja liefje,’ mompelde ik terug. Ik sliep al bijna.
‘Mama, ik vind papa veel liever dan jou.’
Lees het verhaal van Iris, moeder van twee dochters. Elf jaar na haar scheiding van Jacco krijgt hun jongste dochter Robin kanker. Robin adoreert papa en laat Iris amper toe in haar ziekteproces.
Wat volgt is een ploeterende zoektocht. Hoe blijf je moeder, als je nauwelijks kan zorgen, niet mag troosten? En wat als je zelfs niet meer mee mag naar de oncoloog? Iris incasseert, geeft, kiest en vindt haar veerkracht terug - in Nederland en in India – terwijl haar dochter op afstand vecht voor haar leven…
Op filmische wijze neemt Evelien Otto je mee in de onmacht rond ziekte en gescheiden ouderschap. Ze hanteert een eigentijds ritme dat vlot leest, aanzet tot een glimlach en af en toe vertraagt tot poëtische fragmenten. Een boek dat je niet weg kunt leggen. Een roman om over na te praten.
‘Ja liefje,’ mompelde ik terug. Ik sliep al bijna.
‘Mama, ik vind papa veel liever dan jou.’
Lees het verhaal van Iris, moeder van twee dochters. Elf jaar na haar scheiding van Jacco krijgt hun jongste dochter Robin kanker. Robin adoreert papa en laat Iris amper toe in haar ziekteproces.
Wat volgt is een ploeterende zoektocht. Hoe blijf je moeder, als je nauwelijks kan zorgen, niet mag troosten? En wat als je zelfs niet meer mee mag naar de oncoloog? Iris incasseert, geeft, kiest en vindt haar veerkracht terug - in Nederland en in India – terwijl haar dochter op afstand vecht voor haar leven…
Op filmische wijze neemt Evelien Otto je mee in de onmacht rond ziekte en gescheiden ouderschap. Ze hanteert een eigentijds ritme dat vlot leest, aanzet tot een glimlach en af en toe vertraagt tot poëtische fragmenten. Een boek dat je niet weg kunt leggen. Een roman om over na te praten.
