Ik was een druppel is het resultaat van vier jaar ploeteren en wroeten in rauwe emoties na zelfdoding van een dierbare. Vallen, blijven liggen en toch maar weer overeind krabbelen omgezet in poëzie. Gedichten waarin nabestaanden het intens rouwen in al zijn facetten zullen herkennen. Een zoektocht naar hoop en toekomst in donkere dagen. Een dichtbundel die woorden probeert te geven aan datgene waar geen woorden voor zijn. Leens debuut en eerbetoon aan haar bijzondere Mama. Een emmertje vol druppeltjes troost voor wie met suïcide geconfronteerd werd.
