Op donderdag 16 september 1982 demonstreerden duizenden mensen op het Binnenhof in Den Haag toen Hans Janmaat beëdigd werd als lid van de Tweede Kamer voor de Centrumpartij (CP). Het bleef niet bij die ene demonstratie. Omdat ze scherpe kritiek had op het toenmalige immigratie- en integratiebeleid werd de CP vanaf de oprichting in 1980 fel bestreden. In de Tweede Kamer was er een cordon sanitaire; er werden rechtszaken aangespannen; antifascisten verstoorden partijvergaderingen; de media schreven negatief over de partij. En dat veranderde in de loop der jaren niet echt; voor de latere Centrumdemocraten (CD) gold in grote lijnen hetzelfde.
In de ban van goed en fout beschrijft voor het eerst - op basis van archiefonderzoek en interviews - op samenhangende wijze de bestrijding van de CP en CD, en ook de reactie daarop van die partijen. Waarom werden ze zo fel werden bestreden? Werd de tegenstelling tussen die partijen en de rest van de samenleving vooral in morele termen gegoten? Was Nederland, kortom, in de ban van 'goed' en 'fout'?
Jan de Vetten (1953) studeerde geschiedenis aan de Universiteit Leiden.
