‘Nee, een leuke tijd is het niet, maar het gaat vanzelf over.’ ‘Uiteindelijk komt alles op zijn pootjes terecht.’ Aan opbeurende clichés geen gebrek als het gaat over het leven met pubers in volle bloei. Voor veel ouders is de puberteit van hun kinderen een regelrechte hel: stampvoetende ruzies, huilbuien, schoolverzuim, misbruik van drank en drugs. Soms staat zelfs jeugdzorg of de politie voor de deur. Opvoeden in het onderhandelingstijdperk valt ook niet mee. Hiërarchische verhoudingen lijken nauwelijks meer te bestaan, of ze gaan schuil achter vriendschappelijke pseudo-gelijkheid. Het is dus geen wonder dat ouders grote moeite hebben om autoriteit uit te oefenen. Aan de verleidingen van de consumptiemaatschappij valt niet te ontsnappen. En verzet tegen de alcoholindustrie is vechten tegen de bierkaai.
Mirjam Schöttelndreier sprak voor Kan ik ook van mijn kind scheiden? met ouders en pubers en legde haar oor te luisteren bij deskundigen. De verhalen die ze optekent bieden troost. De puberteit is altijd moeilijk geweest, maar de gevaren zijn tegenwoordig groter, en ouders zijn misschien slechter toegerust dan voorheen. Ze zijn zo bang dat ze het verkeerd doen dat ze met een weifelachtige boog om hun tieners heen lopen. Toch is angstig niks doen geen optie. Schöttelndreier beschrijft even geestig als nuchter hoe je de puberteit het beste kunt overleven.
