Zij reageert geschokt als zij ervaart, dat ook kinderen kunnen sterven, en beseft dat haar onwil om hun dood te aanvaarden, het haar nog moeilijker maakt om deze kinderen bij te staan.
De behandeling van het leukemie-patiëntje David, zijn onherroepelijke overlijden, maar vooral de moedige wijze waarop dit ongeneeslijk zieke kind zijn lot ondergaat, brengen haar tot de overtuiging dat er nooit een goede manier is waarop een kind kan sterven, maar dat sommige manieren beter zijn dan andere.
