Gerard Reve staat bekend als de schrijver die openlijk zijn homoseksualiteit beleed. Maar hij was ook meer dan tien jaar getrouwd met de dichteres Hanny Michaelis. Ruim vijfendertig jaar na hun scheiding bracht journalist Ad Fransen de twee echtelieden weer voor een dag bij elkaar.
Openhartig spraken de twee over hun mislukte huwelijk en haalden zij herinneringen op aan een bittere maar ook bijzondere tijd. Als vanouds werd er die dag flink wat afgekibbeld. Over de liefde, seks, het geloof, geliefde kunstbroeders, gehate televisiepersoonlijkheden, maar ook over Reves kookkunst en zijn legendarische gierigheid.
Dit bijzondere en bij vlagen hilarische weerzien van Hanny en Gerard in 1996 is nu voor het eerst integraal in boekvorm terug te lezen, voorafgegaan door een schets van Ad Fransen over het bewogen huwelijksleven van Reve en Michaelis. Een belangrijke biografische voetnoot, waarin eindelijk weer eens de onovertroffen stem van Gerard Reve zelf opklinkt, helder en humoristisch.
Hanny: ‘Ik wilde liever trouwen dan Gerard. Hij voelde al wel nattigheid, denk ik.’
Gerard: ‘Maar ik wou wel een klein wezentje van mezelf.’
Hanny: ‘Ja, jij wou wel kinderen hebben, en dat wou ik nou weer niet.’
Gerard: ‘Heel verstandig, zestig procent kans dat het ook flikkers worden als het jongens zijn.’
Ad Fransen (1955) maakte talloze schrijversportretten, zoals De nadagen van Gerard Reve en Hoe Gerard Reve zijn verjaardag vierde, twee alom geprezen publicaties over het aftakelingsproces van de door Alzheimer geteisterde Volksschrijver. Fransens belangstelling voor Willem Frederik Hermans resulteerde in de biografische schets W.F. Hermans, een Hollander in Parijs. In de autobiografische roman Coke schreef Fransen over zijn avonturen als cocaïnegebruiker.
De pers over andere Reve-publicaties van Ad Fransen:
‘Dit verhaal kon Reve zelf niet meer schrijven, maar hij kan tevreden zijn over zijn plaatsvervanger.’ NRC Handelsblad
‘Fransen schreef een liefdevolle en coherente bijdrage aan de toekomstige biografie.’ de Volkskrant
Openhartig spraken de twee over hun mislukte huwelijk en haalden zij herinneringen op aan een bittere maar ook bijzondere tijd. Als vanouds werd er die dag flink wat afgekibbeld. Over de liefde, seks, het geloof, geliefde kunstbroeders, gehate televisiepersoonlijkheden, maar ook over Reves kookkunst en zijn legendarische gierigheid.
Dit bijzondere en bij vlagen hilarische weerzien van Hanny en Gerard in 1996 is nu voor het eerst integraal in boekvorm terug te lezen, voorafgegaan door een schets van Ad Fransen over het bewogen huwelijksleven van Reve en Michaelis. Een belangrijke biografische voetnoot, waarin eindelijk weer eens de onovertroffen stem van Gerard Reve zelf opklinkt, helder en humoristisch.
Hanny: ‘Ik wilde liever trouwen dan Gerard. Hij voelde al wel nattigheid, denk ik.’
Gerard: ‘Maar ik wou wel een klein wezentje van mezelf.’
Hanny: ‘Ja, jij wou wel kinderen hebben, en dat wou ik nou weer niet.’
Gerard: ‘Heel verstandig, zestig procent kans dat het ook flikkers worden als het jongens zijn.’
Ad Fransen (1955) maakte talloze schrijversportretten, zoals De nadagen van Gerard Reve en Hoe Gerard Reve zijn verjaardag vierde, twee alom geprezen publicaties over het aftakelingsproces van de door Alzheimer geteisterde Volksschrijver. Fransens belangstelling voor Willem Frederik Hermans resulteerde in de biografische schets W.F. Hermans, een Hollander in Parijs. In de autobiografische roman Coke schreef Fransen over zijn avonturen als cocaïnegebruiker.
De pers over andere Reve-publicaties van Ad Fransen:
‘Dit verhaal kon Reve zelf niet meer schrijven, maar hij kan tevreden zijn over zijn plaatsvervanger.’ NRC Handelsblad
‘Fransen schreef een liefdevolle en coherente bijdrage aan de toekomstige biografie.’ de Volkskrant
