Liefste Rosie

Rosie
Ik was acht toen Nathan verhuisde.
Hij was mijn beste vriend.
Mijn enige vriend.
Mijn toevluchtsoord.
En toen was hij weg en mijn leven veranderde in de hel.
Maar ik overleefde het.
Ik bouwde een leven voor mezelf op.
En ik probeerde de jongen te vergeten die opgroeide tot Nate Waller, de beroemde gepensioneerde Americanfootballspeler.
Ik heb echt geprobeerd om hem te vergeten.
Maar toen opende ik de deur terwijl ik bij een klant aan het werk was, en daar stond hij. Recht voor me.
Mijn oude vriend.
Mijn onwetende vertrouweling.
Mijn Nathan.
Alleen… Hij herkent me niet.
Nate
De kleine, voluptieuze roodharige trok mijn aandacht zodra ik haar zag.
En ik wist dat ik haar moest hebben.
Ik moest haar beter leren kennen.
Wilde haar in mijn armen sluiten.
En toen ik dat deed… kreunde ze mijn naam.
Mijn vollédige naam. En alles kwam terug.
Vijfentwintig jaren waren verstreken, maar op dat moment herkende ik haar eindelijk.
Mijn Rosie.
Mijn beste vriendinnetje uit mijn kindertijd.
Ik was haar misschien vergeten. Maar nu herinner ik me haar weer.
En deze keer laat ik haar niet meer gaan.