Hoe kunnen we de 'marge' in relatie tot de literatuur conceptualiseren? Wat betekent het een tekst 'marginaal' te noemen? In welke mate speelt de literatuurwetenschap een centrale rol in het beschrijven van (zelfverklaarde) ‘marginale’ domeinen? De marge is, als onderwerp en als methodologie, meerduidig en problematisch. Haar onvoorspelbaarheid en ongelimiteerde verstrooiing lijkt een wezenskenmerk, dat niettemin in een terugkerende én transformerende orde aan de oppervlakte komt. Precies die meerduidigheid is wat marges tot een onuitputtelijk reservoir voor de literatuurstudie maakt. De bijdragen in dit nummer onderzoeken kritisch de mogelijkheden van marges in de actuele literatuurwetenschap.
