Dit boek vertelt het levensverhaal van Maurits Latré, geboren in de herfst van 1935 en overleden in de zomer van 2020. Deze inwoner van Diksmuide en landbouwerszoon erfde van beide ouders een natuurlijk talent om jongeren op te voeden en te begeleiden en een uitgesproken sociale ingesteldheid. Zijn gezinssituatie en de katholieke tijdsgeest van de tweede helft van de vorige eeuw leidden ertoe dat hij als kandidaat-priester intrad. Maar hij zou de opleiding niet beëindigen, omdat hij te graag een gezin wilde stichten. Zijn christelijke geloof en evangelische reflex bleven echter altijd zijn voedingsbodem, inspiratiebron en wegwijzer naar een warme, rechtvaardige samenleving. Zo groeide hij als sober en nederig persoon met de jaren uit, niet alleen tot een absoluut onderwijsicoon in het toenmalige Sint-Aloysiuscollege in Diksmuide, waar honderden jongeren met dankbaarheid aan terugdenken, maar ook tot een pionier en bezieler van talrijke sociale, waardevolle initiatieven in zijn Boterstad.
