Ik had een lijk gevonden en ik fietste over de hei om het de wereld te gaan vertellen. Meisje in het veen begint met een even bruuske als nuchtere mededeling. Een goddelijk landschap, een doodstille ochtend, een man op zijn fiets. En het lichaam van een meisje, kennelijk vermoord. Willem Egge is leraar biologie en van middelbare leeftijd. Hij staat enigszins bezijden het volle leven, maar dan is er dat meisje, dat hem wegrukt uit zijn verstilling. In Meisje in het veen gaat het er niet om wie het gedaan heeft - al dringt zich wel degelijk de vraag op hoe het staat met de onschuld van de hoofdpersoon. Nee, het gaat om de gevolgen die de ontdekking van een mooi dood meisje heeft op iemands doen en laten. Het gaat over wat de wereld aanricht bij een man en wat een man vervolgens aanricht in de wereld. Het gaat erover hoe je de dag moet doorkomen als je 's morgens vroeg een lijk hebt gevonden. Over alles valt die snikhete dag de schaduw van het meisje in het veen. 'Je denkt misschien dat het vreselijk belangrijk is dat je dood bent. Maar dat is niet zo. Alles, alles is vreselijk belangrijk op deze wereld, maar dat je dood bent niet, niet voor jou.
Meisje in het veen is een beklemmende en ontroerende roman, geschreven in de bezonken, zorgvuldige stijl die Van Zomeren eigen is.
Meisje in het veen is een beklemmende en ontroerende roman, geschreven in de bezonken, zorgvuldige stijl die Van Zomeren eigen is.
