Twee jaar - in 1987 en 1988 - woonde ik met mijn man en twee dochtertjes in Sedrata, een onbekende stad in Oost-Algerije. Het werden boeiende maanden waarin we dat prachtige land en zijn lieve bewoners leerden kennen.
Allerlei ontmoetingen, bezoeken, uitstappen, reizen en gebeurtenissen maakten veel indruk. Die waren afwisselend interessant, leerrijk, indrukwekkend en hartelijk, maar soms ook teleurstellend en ontmoedigend.
Daarover gaat dit boek.
Door de politieke toestand was decennialang teruggaan onmogelijk. Maar dan gebeurde er een klein wonder: tussen 2014 en eind 2019 kon ik terug naar Algerije, naar mijn stad en naar ijn vriendinen en vrienden, mét onze dochters.
Het werd, hoe kan het anders, een hartverwarmend weerzien…
