Dit boek is mijn levensverhaal. Tijdens het lezen kom je erachter hoe doorspekt het is met autisme. Desalniettemin is de hulpverlening er pas achtergekomen op mijn 16e. Ik vertel over de weg van basisschool tot plaatsing in jeugdgevangenissen, van onzekerheid over mijn toekomst tot mijn hedendaagse schrijverschap. Sinds mijn 25ste woon ik zelfstandig en heb vrede met mijn diagnose PDD-NOS. Ik schaam me er niet langer voor en dat brengt veel voordelen met zich mee. Mijn vele denken blijft wel een opgave om mee om te gaan, alsook wederkerigheid naar mijn omgeving is een punt waar ik aan werk.
