Meer dan een eeuw lang hebben godsdienstonderwijzers een belangrijke taak vervuld in de Nederlandse Hervormde Kerk. Het gaat dan niet over leraren godsdienst, maar over voorgangers in gemeenten en evangelisaties. Kort na de Tweede Wereldoorlog waren er ongeveer 400. Zij leidden kerkdiensten, waren werkzaam in het pastoraat, gaven catechisatie en verrichtten zoveel andere mooie taken, die van belang waren voor kerk en geloof. Ze kregen niet altijd het aanzien dat ze verdienden, maar zetten zich veelal met hart en ziel in voor de Heere en Zijn dienst. Wie waren deze mannen? Wat deden ze? Hoe vulden ze hun ‘ambt’ in? Daar verdiepte dr. W. Verboom - zelf zoon van een van die godsdienstonderwijzers - zich in en schreef er dit boek over, als een eerbetoon. Hij wil een belangrijk en mooi stukje kerkgeschiedenis vastleggen.
