Bioy Casares kreeg vooral bekendheid met zijn roman La invención de Morel (Morels uitvinding, 1940), een fantasieverhaal over een ontsnapte gevangene die ontdekt die zich afvraagt waarom alles zich herhaalt en er vervolgens achter komt dat alle mensen die hij tegenkomt eigenlijk een soort van driedimensionale opnames zijn van een machine uitgevonden door Morel. Borges schreef het voorwoord en noemde het boek een ‘beredeneerde verbeelding’.
