Plotseling staat ze gedraaid op de autoweg. Het busje dat zich van links in haar auto boorde, had ze écht niet gezien. Pas na anderhalf jaar revalideren wordt duidelijk hoe dit kon gebeuren. Ze heeft multiple sclerose. Haar oogzenuwen zijn aangetast. Dat ze het busje niet zag, was geen onoplettendheid. Als de diagnose MS eenmaal is gesteld, blijken de aanrijding en het revalidatietraject nog maar een voorproefje te zijn geweest. Wat volgt is een lange periode van (soms letterlijk) vallen en weer heel langzaam opkrabbelen. MS is een grillige en onvoorspelbare ziekte. De toekomst is onzeker. Zal ze in een rolstoel belanden?Dit boek is een persoonlijk verslag van een heftige ziekte die pas tot stilstand komt door een ingrijpende behandeling in Zweden.
