Een gans continent ondergedompeld in kruitdampen, kanonnensalvo’s en bloed. Dat alles ten bate van de eerzucht en de onstilbare honger naar nieuwe veroveringen van slechts een enkele man, Napoleon Bonaparte. Zo treedt de keizer van weleer nog vaak naar voren in de populaire beeldvorming. Maar was Napoleon eigenlijk wel de oorzaak van de ‘Napoleontische oorlogen’? Schrijvers Michel Franceschi en Ben Weider vinden alvast stellig van niet. Ze wijzen op de Europese contrarevolutie, waarin de conservatieve krachten van Europa zich verenigden om de erfgenaam van de al gelouterde Franse Revolutie neer te halen en aldus de Revolutie zelf uit te wissen. Zodoende konden monarchen, andere lieden met blauw bloed en menig geestelijke dromen van een zalige terugkeer naar de goede oude tijd, het Ancien Régime.
