In november 2022 bekroond met de Literatuurprijs van de Noordse Raad: 'Een meesterwerk van zijn tijd. Het werk is de grote comeback van Solvej Balle, niet alleen voor Deense en Scandinavische fictie, maar ook voor Europese fictie in het algemeen.'
Tara Selter keert na een korte zakenreis terug naar huis in de stad Clairon-sous-Bois in Noord-Frankrijk, waar ze woont met haar man Thomas. Tara stuit bij thuiskomst op het vreemde feit dat ’s nachts de wereld terugkeert naar haar beginpunt en dat de dag zich herhaalt. Thomas wordt elke ochtend op 18 november wakker, en elke dag moet Tara hem vertellen wat er is gebeurd. Ze noteert alles wat ze ziet en hoort in een notitieboekje, waardoor ze exact weet hoe de dag van Thomas eruit ziet en haar eigen gedrag daaraan kan aanpassen. Terwijl ze proberen in het reine te komen met hun regenachtige novemberdag, beginnen ze de gevolgen te begrijpen van een tijd die niet meer bestaat: Tara wordt elke dag ouder, terwijl de anderen vastzitten in de eeuwigheid. Geleidelijk aan raakt Tara geobsedeerd door het verlangen om de deur te vinden die haar uit 18 november leidt, naar een wereld waar de tijd verstrijkt.
In de pers:
‘Solvej Balle is terug als een groot romanschrijver. Het is origineel en sprankelend mooi. Haar lezen voelt alsof je het water van de beek of het zand van het strand tussen je vingers laat glippen, het is alsof je gestreeld wordt door de taal zelf.’
– Information
‘Over de berekening van ruimte is hard op weg een hedendaagse literaire klassieker te worden.’
– Kristeligt Dagblad
Solvej Balle (1962) studeerde literatuur en filosofie. Ze debuteerde op vierentwintigjarige leeftijd en vestigde haar naam als schrijfster in de jaren negentig. Ze publiceerde verschillende romans, gedichten en kort proza. In 1993 kwam Ifjølge Loven uit, de doorbraak van de auteur. De roman was duidelijk geïnspireerd door grote vertellers als Kafka en Borges en stond op de lijst van de beste boeken van de eeuw van de Deense krant Politiken. Haar schrijven wordt vergeleken met dat van Peter Seeberg en Villy Sørensen, twee zwaargewichten in de Deense literatuur.
Tara Selter keert na een korte zakenreis terug naar huis in de stad Clairon-sous-Bois in Noord-Frankrijk, waar ze woont met haar man Thomas. Tara stuit bij thuiskomst op het vreemde feit dat ’s nachts de wereld terugkeert naar haar beginpunt en dat de dag zich herhaalt. Thomas wordt elke ochtend op 18 november wakker, en elke dag moet Tara hem vertellen wat er is gebeurd. Ze noteert alles wat ze ziet en hoort in een notitieboekje, waardoor ze exact weet hoe de dag van Thomas eruit ziet en haar eigen gedrag daaraan kan aanpassen. Terwijl ze proberen in het reine te komen met hun regenachtige novemberdag, beginnen ze de gevolgen te begrijpen van een tijd die niet meer bestaat: Tara wordt elke dag ouder, terwijl de anderen vastzitten in de eeuwigheid. Geleidelijk aan raakt Tara geobsedeerd door het verlangen om de deur te vinden die haar uit 18 november leidt, naar een wereld waar de tijd verstrijkt.
In de pers:
‘Solvej Balle is terug als een groot romanschrijver. Het is origineel en sprankelend mooi. Haar lezen voelt alsof je het water van de beek of het zand van het strand tussen je vingers laat glippen, het is alsof je gestreeld wordt door de taal zelf.’
– Information
‘Over de berekening van ruimte is hard op weg een hedendaagse literaire klassieker te worden.’
– Kristeligt Dagblad
Solvej Balle (1962) studeerde literatuur en filosofie. Ze debuteerde op vierentwintigjarige leeftijd en vestigde haar naam als schrijfster in de jaren negentig. Ze publiceerde verschillende romans, gedichten en kort proza. In 1993 kwam Ifjølge Loven uit, de doorbraak van de auteur. De roman was duidelijk geïnspireerd door grote vertellers als Kafka en Borges en stond op de lijst van de beste boeken van de eeuw van de Deense krant Politiken. Haar schrijven wordt vergeleken met dat van Peter Seeberg en Villy Sørensen, twee zwaargewichten in de Deense literatuur.
