Als pleegkind heeft Brenda Landman een fijne jeugd gehad, al was de aanleiding erg verdrietig. Die bagage heeft Brenda altijd bij zich. Wanneer ze als maatschappelijk werkster een soortgelijke situatie herkent, trekt ze aan de bel. Ze wordt echter niet geloofd, terwijl ondertussen alle weggestopte herinneringen weer boven komen. Als blijkt, uit gesprekken met haar pleegouders,dat ze nog een jonger zusje heeft, zet Brenda alles in het werk om haar te vinden. Maar het weerzien geeft ook veel nieuwe zorgen en verplichtingen
