Een stad in Westfalen, midden jaren dertig: in Duitsland worden Joden steeds verder in het nauw gedreven. Sommigen, met een zeker aanzien, zijn nog in staat hun baan te behouden. Onder hen is de cellist Erich Krakau, die werkt met het symfonieorkest van de stad. Het tij keert als de tweeëntwintigjarige Fritz Eberle, lid van de SA, zijn plaats in het orkest wil innemen. Gedreven door haat doet hij er alles aan Krakau ten val te brengen. Deze profetische roman, die Loeser baseerde op zijn eigen ervaringen en die van zijn broer, werd geschreven in de jaren dertig en wordt nu voor het eerst gepubliceerd.
