De Hollandse galei De galei wordt altijd onmiddellijk geassocieerd met het gebied rond de Middellandse Zee. Al in de klassieke oudheid zijn deze slanke schepen, geroeid door honderden slaven, beeldbepalend geweest. Het waren oorlogsschepen met zwaar geschut op de voorplecht. In Noordwest Europa bestond de traditie van de galei niet, al hadden enkele steden in de Nederlanden een stadsgalei. Een enkele keer zien we de zestiende eeuwse galei als oorlogsschip. Hierover handelt de helft van het artikel, de andere helft is het verslag van een poging op basis van een oud bestek de galei als model vorm te geven. Het bleef bij een experiment. 1687: Algerijnse kapers komen op de Noordzee De Algerijnse pasha Mezzo Morto had in 1686 de oorlog verklaard aan de Republiek. Elk Nederlands schip dat in hun handen viel zagen de Algerijnen als legaal verkregen buit. In 1686 waren het 35 koopvaarders die geplunderd werden. Gingen de kapers aanvankelijk tot het Nauw van Calais, kort daarop voeren ze de Noordzee op en daarmee veel overlast veroorzakend voor de schepen van de Republiek. Er is heel veel gekaapt van Nederlandse koopvaarders die door het Kanaal in zuidelijke richting voeren. Pas in 1726 werd een nieuw vredesverslag gesloten. Daarin stond dat Algerijnse kaperschepen uit de buurt van Nederlandse havens moesten blijven. Een jonge kroonprins (1840 - 1879) reist per schip door Europa De oudste zoon van koning Willem III en Sophie van Württemberg krijgt in zijn opvoeding een opleiding tot marinier die begint als hij 15 jaar is. Samen met zijn opvoeder en leraar jonkheer Eduard Otto de Casembroot maakt hij enkele reizen per schip door Europa. Deze zeereizen hebben plaats in de zomermaanden van 1855, 1856 en 1857. De prins doet uitvoerig verslag in de brieven die hij aan zijn moeder schrijft. De prins is een volwaardig bemanningslid en loopt onder meer de verschillende wachten aan boord mee. Al met al een boeiend verhaal van een kroonprins die het niet tot koning zal brengen. Eten aan boord Vanaf de instelling van de Koninklijke Marine in 1815was voeding een belangrijkpunt voor de manschappen. Een gezonde bemanning presteert het best. De warme maaltijden waren niet ingewikkeld van samenstelling. Wel nam men als het kon voldoende voorraden mee, tot en met levende dieren die tijdens de tochten werden geslacht. Grauwe en groene erwten en bruine bonen voerden de boventoon, Rijst werd in de tropen gegeten. Het is de moeite waard om te zien hoe in de loop der tijd het eten meer en meer aandacht kreeg. Ook de opleiding van de koks werd ter hand genomen. Het artikel eindigt met ervaringen van schepelingen over het eten. Verbeteringen waren welkom. De Allerheiligenbaai, overwinningsroes en eeuwige glorie Op 10 januari 1629 bereikt Piet Hein met de scheepsruimen vol Spaanse goederen de haven van Hellevoetsluis. Eerder, april 1628, was een vloot uitgevaren met de opdracht in de West een Spaanse zilvervloot te veroveren. Hein gaat aan boord van zijn vlaggenschip Amsterdam. Zilvervloten brengen jaarlijks de opbrengsten van goud en zilver uit de mijnen van Zuid-Amerika naar Spanje. Het verslag van de tocht van Piet Hein is boeiend en de manier waarop hij de Sint Jansvloot in handen krijgt is handig te noemen. Spanje is werkelijk gedupeerd want de buit bedroeg 12 miljoen gulden! Het eerbetoon aan Piet Hein is grenzeloos. Hein zet zijn carrière op zee voort, al heeft die niet lang geduurd want korte tijd later sneuvelt hij in de strijd tegen Duinkerker kapers.
