Aan het einde van de jaren vijftig, begin jaren zestig werden de kinderhoofdjes in de straten geleidelijk aan vervangen door asfalt. Toen wist men nog hoe het hoorde en men werkte aan de opbouw van Nederland. Maar een gedeelte van de jongeren geloofde niet meer in autoriteit. Zij verzamelden zich op het Leidseplein en gingen experimenteren met kleding, seks en drugs. Het boek bestaat uit een aantal anekdotes met steeds wisselende hoofdpersonen uit de sfeer van de nozems, (Dijkers en Pleiners). Een van de verhalen vertelt dat seks toen nog een duistere zaak was waarbij de afloop van de daad niet altijd gelukkig verliep.
