Siberische opvoeding

Siberische opvoeding speelt zich af in een urka, een leefgemeenschap die leeft onder strenge regels die doen denken aan de leefopvattingen van de maffia. Zoals Roberto Saviano het omschreef: ‘Bij de urka’s wordt niet verkracht, afgeperst, uitgebuit. Je mag roven en doden, maar alleen met een geldige reden. Je mag afzetten, maar dan alleen de staat en rijke mensen. En er zijn ook praktische regels na te leven: zo mogen jachtwapens niet naast moordwapens gelegd worden. En als het ene wapen het andere raakt, dan moet het ter zuivering gewikkeld worden in een lap met vruchtwater, het levensvocht.’

Urka’s blijken criminele groepen te zijn met een anarchistische visie op de overheid en koesteren een diepe haat voor iedereen die in dienst is van diezelfde staat. Maar het is ook een hele hechte gemeenschap waarin geestelijk gehandicapten beschermd worden, bejaarden op een voetstuk worden geplaatst en hun kennis op de jeugd overbrengen, waarin geweld gereguleerd wordt middels complexe en onwrikbare wetten: niemand mag zonder reden worden aangevallen. Geld wordt gezien als iets minderwaardigs, alleen goed om iconen of tatoeages mee aan te schaffen, kleding mag nooit overdadig zijn, goede manieren zijn essentieel, er wordt niet gehandeld in drugs en men is zeer religieus: God overziet en beschermt iedere menselijke beslissing, en wordt voortdurend – middels prachtige formuleringen – aangeroepen.