Tovertijd

Opeens zie ik mijn vader en moeder door een andere bril en lijkt het alsof het beeld dat ik had, is verdwenen. Dus zo doet mijn moeder dat, ze maakt zich klein en afhankelijk en door de jaren heen is ze dat zeker ook geworden. Maar ze doet het zelf. Ik weet niet eens of mijn vader daar wel blij mee is, maar ook hij heeft waarschijnlijk geen keus. In zijn uitvergroot verantwoordelijkheidsgevoel past dit plaatje uitstekend, maar het is een spel, ingegeven door maatschappelijke verwevenheden of het onvermogen om deze verwevenheden aan te gaan.
Ik kijk naar de vrouw die tegenover me zit, naar het ingetogen en verstilde gezicht waaruit alle dynamiek lijkt weggeëbd. Was dat altijd al zo of zie ik dat voor het eerst?

Op weg naar de volwassenheid probeert de hoofdpersoon van dit boek haar weg te vinden in een voor haar vaak ongrijpbare wereld. Met haar vader heeft ze weinig contact en haar moeder heeft iets heel mysterieus, maar ook daar kan ze geen grip op krijgen. Op zoek naar een waarheid die bij haar past, komt ze gedurende de opbouw van haar leven voor keuzes te staan en ontwikkelt daarbij een verlangen om uiting te geven aan wat niet benoembaar is. Tovertijd speelt zich af in Zuidwest-Friesland en is een vervolg op Tussenkind, maar beide boeken zijn los van elkaar te lezen. De schrijfster heeft een bijzondere stijl en woordkeus, die boeit en verrast.